फुलपाखरू

फुलपाखरू

तरळत तरळत मंदगतीने,

वातातून जाई l

सुंदर फुलावरी बसूनी,

मधही ते चाखी ll

लहान मुर्ती किर्ती मोठी,

उंच ही ते जाई l

अभ्येद्य गगन फोडूनी पुंन्हा,

पृथ्वीवर येई ll

सुंदर पंख पाहूनी तूझे,

वेड फुला लागले l

नाजूक तूझ्या नयनांनी तू ,

फुलाला खूणावले ll

पुर्ण समजले तूझे हे चाळे,

वेड तूला लागतले l

पण पहात्या फुलाकडे,

ते फुल ही कोमेजले ll

*****   संभाजी  कृष्णा  घाडी

*****  वेताळ बांबर्डे