प्रेमगंध
प्रितीच्या पाखरा,
नको भराज्या मारू;
जिवनातल्या आनंदाला,
गगनात नको सोडू.
उतर खाली भूतलावरी,
मौज करूया दोन जिवानी;
मौजेतल्या आनंदानी,
खुलवूया पृथ्वी सारी.
मनातल्या भावनांचा,
वाहूदे ग आज प्रवाह;
मिळवूनी हे दोंन्ही प्रवाह,
करू प्रितीचा इथे संगम.
संगमातल्या त्या मौजेची,
तुला न ठावे मौज आसुरी;
दोन जिवांच्या प्रेम कळीची,
फुलनारी ती प्रेम पाकळी.
फुलूदे ग या इथे फुलाला,
सुगंध वाहिल चौफेराला;
निसर्ग होईल धुंद आज गं,
तुझ्या नी माझ्या प्रेमगंधानं.
****** संभाजी कृष्णा
घाडी
****** वेताळ बांबर्डे
No comments:
Post a Comment